Een handmerk was een merkteken dat in de middeleeuwen werd gebruikt om akten te ondertekenen. Het handmerk is voortgekomen uit het huismerk, dat van oorsprong betrekking heeft op een huis of boerderij, maar een handmerk is persoonsgebonden. Maarten Willems (van der Lee) had ook een handmerk in gebruik. Met dit eenvoudige symbool, destijds gebruikt als persoonlijke handtekening, markeerde hij zijn eigendommen en vertegenwoordigde het zijn identiteit.
Op 26 mei 1590 zet Maarten Willems onder een notariële akte zijn handmerk. Een akte waarin hij als getuige optreedt en hij borg moet staan met zijn goederen, roerende en onroerende goederen die nu in zijn bezit zijn en later eventueel in zijn bezit zouden kunnen komen.
Dertien jaar later, op 23 januari 1630 zet Maarten Willems zijn handmerk onder een notariële akte. Een handmerk is niet uniek en kan op meer plekken gevonden worden. Echter in dit geval staat in de akte dat Maarten Willems woonachtig is in De Lier.
Op dezelfde dag zet hij bij de notaris in Delft nogmaals zijn handmerk onder een notariële akte. Beide akten hebben betrekking op het gemaal in De Lier.
Ruim vier eeuwen later, 12 generaties later werd dit handmerk door Rinse Adolf van der Lee in het archief ontdekt. En werd het door de familie van der Lee, directe afstammelingen van Maarten Willems, nieuw leven ingeblazen en omgevormd tot hun familiewapen.
Een correcte beschrijving volgens de regels van de heraldiek is: In zilver, een zwart gekanteld kruis met gebogen armen.
Het familiewapen van de familie van der Lee, oorspronkelijk een handmerk van Maarten Willems, staat nu symbool voor de historische continuïteit en de geschiedenis van onze voorouders. Het familiewapen, gebaseerd op het handmerk van Maarten Willems werd door Rinse Adolf van der Lee als familiewapen in gebruik genomen en is inmiddels in gebruik genomen door zijn kinderen en kleinkinderen.